Asus UL50Vs – test MobiManiaka

Klawiatura:

Notebook Asus, podobnie jak większość komputerów tego producenta i współczesnych laptopów, posiada klawiaturę typu chicklet. Składa się ona ze 102 elementów, z czego 21 to przyciski klawiatury numeryczna. Klawisze te są małe, płaskie i dość niskie, a każdy kolejny oddzielony jest od sąsiadujących dyskretną przerwą. W pewnym sensie rozwiązanie takie powinno ułatwić pracę, gdyż zmniejsza to ryzyko przypadkowego wciśnięcia niewłaściwego klawisza, ale jest wręcz przeciwnie. Odstęp pomiędzy poszczególnymi przyciskami wpłynął na rozmiar pojedynczych elementów, a niestety na mniejszych klawiszach pracuje się nieznacznie gorzej i łatwiej jest przycisnąć dwa sąsiadujące znaki. Rozwiązanie jest tylko jedno. Do takiej klawiatury trzeba się po prostu przyzwyczaić. Całościowo zaś prezentuje się stabilnie, a poszczególne elementy rozmieszczone zostały odpowiednio i intuicyjnie.

Gdy uderzamy w klawisze wydają one z siebie dość charakterystyczny dźwięk – niestety bardzo irytujący, co na dłuższą metę może przyprawić o ból głowy. Dodatkowo wygodę pisania uniemożliwia stosunkowo krótki skok klawiszy. Jeśli wciśniemy klawisz zbyt delikatnie – przykładowo w trakcie pisania – na ekranie może nie pojawić się symbol, który wybraliśmy. Skłania to nas do bardziej energicznego wciskania poszczególnych przycisków, co w rezultacie powoduje, że klawiatura staje się naprawdę hałaśliwa.

Klawiaturę numeryczną umieszczono z prawej strony komputera, i właściwie nikt nie powinien mieć do niej większych zastrzeżeń. Po prostu jest, a to już coś. Rozwiązanie to ułatwia pracę w przypadku wpisywania większej partii liczb, jednakże producent mógłby w jakiś sposób oddzielić ją od klawiatury alfabetycznej, choć nie jest to konieczne. Klawisze Home, Pg UP, Pg Dn oraz End umieszczone zostały nad klawiaturą numeryczną.

Touchpad:

Touchpad w notebooku Asus UL50Vs został niejako wkomponowany w obudowę komputera i całkowicie się z nią zlewa. Nie ma żadnych widocznych ograniczników, które wskazywałyby wyraźne ramy gładzika. Pokrywa go perforowana powierzchnia z wklęsłymi wypustkami. Podczas gdy za dnia wyraźnie widać, w którym miejscy znajduje się Touchpad, o tyle wieczorem przy słabym natężeniu światła, można go dostrzec jedynie przy pomocy zmysłu dotyku. Pod panelem dotykowym umieszczony został płaski, srebrny, jednoczęściowy, metalowy przycisk, który zastępuję funkcję lewego i prawego przycisku myszki. Działa on dość opornie i w dodatku na samych krańcach tego przycisku.

Wracając jeszcze do ograniczeń samego gładzika, a dokładniej jego braku. Bardzo łatwo jest po prostu wyjść poza powierzchnię Touchpada. Tabliczka dotykowa nie jest zbyt czuła, więc aby przesunąć kursor czasami trzeba włożyć w to nieco więcej siły. W rezultacie przekłada się to na zmniejszenie precyzji wykonywanych ruchów. Jedną z głównych cech panel dotykowy jest obsługa wielu gestów jednocześnie, a dokładniej mówiąc dwóch. Pozwala to użytkownikom intuicyjnie przybliżać lub oddalać – przykładowo zdjęcia, lub nawigować w górę czy dół strony, poprzez odpowiednie przesuwanie palca. Czynność ta nie należy do najwygodniejszych, więc najlepiej zrezygnować z tego rozwiązania jak i z samego Touchpada. Gdy jest to możliwe prościej będzie podłączyć mysz do portu USB.