Huawei MateBook D – test. Dobry ultrabook, który kosztuje mniej niż myślisz

Huawei MateBook D to niedrogi laptop z procesorem i5, dyskiem SSD i grafiką GeForce MX150. Jest ładny, smukły i (pomimo ekranu 15,6″) zaskakująco lekki. Sprawdziłem, czy ma jakieś wady.

Huawei MateBook D to najnowsza propozycja chińskiego producenta w segmencie laptopów z ekranem 15,6″. Tegoroczny komputer ma wszelkie predyspozycje do tego, aby odnieść rynkowy sukces. Jest lekki, ładny i dobrze wyposażony, a przy tym został bardzo rozsądnie wyceniony.

Nowy laptop Huawei dostępny jest w Polsce tylko w dwóch wariantach:

• pierwszy kosztuje 2999 zł i wyposażony został w dysk SSD o pojemności 256 GB – nie ma jednak dedykowanej karty graficznej NVIDIA, a jedynie zintegrowany układ Intel UHD Graphics 620
• drugi jest niewiele droższy (ceny w Polsce zaczynają się od 3399 zł), a zauważalnie lepiej wyposażony: znajdziemy tutaj nie tylko grafikę GeForce MX150, ale i dwa dyski (SSD 128 GB + HDD 1 TB).

Moim zdaniem lepiej sięgnąć po mocniejszy wariant, bo ma korzystniejszy stosunek ceny do wydajności. Taki też model ściągnąłem do maniaKalnej redaKcji na testy.

Poniżej znajdziesz pełną specyfikację testowanego laptopa.

Wygląd i jakość wykonania: klasa premium za nieduże pieniądze

Patrząc na obudowę MateBooka D trudno uwierzyć, że ten laptop kosztuje tylko 3 tys. zł. Większość elementów konstrukcyjnych wykonano z aluminium, ładnie wykończonego diamentowym szlifem. Matowa powłoka świetnie się prezentuje, a do tego nie jest magnesem na odciski palców. Co więcej, urządzenie mierzy w najgrubszym punkcie raptem 17 mm, a waży mniej niż 2 kg! Wszystko to sprawia, że komputerowi Huawei bliżej do ultrabooka klasy premium, niż klasycznego laptopa z ekranem 15,6″, jakie najczęściej widzi się teraz w sklepach.

Niespodzianka czeka nas również po odchyleniu pokrywy. Na miejsce typowego panelu 15,6″ z grubymi ramkami, wstawiono ekran okalany bocznymi listwami mierzącymi tylko 6 mm. Taki zabieg umożliwił zmniejszenie gabarytów maszyny, dzięki czemu szerokość notebooka zredukowano do niespełna 36 cm. Nie jest to może jeszcze poziom ultrabooków z ekranem 14″, ale to z pewnością krok w dobrą stronę. Nie da się też ukryć, że zyskała na tym prezencja laptopa – ekran sprawia wrażenie większego, niż jest w rzeczywistości.

W pogoni za ideą stworzenia super smukłego i kompaktowego laptopa chińscy projektanci poszli chyba o krok za daleko. Nie tylko zrezygnowali z klapy serwisowej (co jest nagminnie spotykane w ultrabookach), ale skutecznie utrudnili również demontaż spodniej płyty obudowy. Aż cztery śruby ukryto pod taśmami zabezpieczającymi i gumowymi stopkami. Sytuacji nie poprawiają również rachityczne plastikowe zatrzaski na wewnętrznych krawędziach korpusu notebooka. Jeśli uporasz się z tymi zabezpieczeniami, zobaczysz gniazdo M.2, zatokę HDD, układ chłodzenia, baterię i (ukryte pod stalową osłoną) dwa gniazda pamięci RAM.

Pokrywa wspiera się na podłużnym zawiasie i podczas otwierania zachodzi na tył obudowy – tym samym maksymalny kąt odchylenia ekranu to tylko standardowe 130 stopni. Większości użytkowników nie powinno to przeszkadzać. Narzekać mogą natomiast ci, którzy lubią z laptopa korzystać poza domem czy biurem – na przykład jadąc pociągiem lub siedząc na ławce w parku.

Głośniki są dwa. Umieszczono je po bokach maszyny, w spodniej części obudowy. Grają zaskakująco dobrze. Być może to zasługa technologii Dolby Atmos Sound System, ale dźwięk jest nie tylko donośny (nasze narzędzia pomiarowe pokazały 80 dB), ale też czysty w dużej części zakresu głośności. Brakuje oczywiście niskich tonów, ale to przecież żadna niespodzianka, zważywszy na nieobecność subwoofera. Niemniej, do oglądania filmów w większym towarzystwie czy okazjonalnego grania ten zestaw w zupełności wystarczy.

Wbudowana kamerka (720p przy 30 kl./s) oraz mikrofon to żelazny standard, ale nic ponadto. Co ciekawe, Huawei zdecydował się również pominąć czytnik linii papilarnych – ten element wyposażenia jest najwyraźniej zarezerwowany wyłącznie dla droższych MateBooków serii X.

Zestaw portów to żelazne minimum. Po lewej stronie umieszczono po jednym porcie HDMI, audio jack (combo: mikron i słuchawki w jednym) i zasilania, którym towarzyszą dwa złącza USB w standardzie 3.1 Gen. 1. Na prawy bok trafił pojedynczy port USB 2.0. Na tym koniec. Na próżno tu szukać czytnika linii papilarnych czy gniazda ethernetowego. Z dobrych rzeczy warto natomiast podkreślić, że nawet przy podpięciu wszystkich możliwych kabli nadal zostaje sporo wolnego miejsca po bokach urządzenia.

Twarda klawiatura bez podświetlenia

Niewiele brakowało, aby Huawei MateBook D zauroczył mnie klawiaturą. Przyciski są duże, lekko zaokrąglone i rozmieszczone w wygodnych odstępach. Mają krótki skok i wyraźną odpowiedź – być może nawet zbyt wyraźną, przez co miałem początkowo wrażenie, że klawiatura jest twarda.

Układ klawiszy nie odbiega od standardów, z jednym małym wyjątkiem. Segment strzałek jest pełnowymiarowy, co w obecnie produkowanych laptopach nie jest wcale oczywistością. Zabrakło niestety podświetlenia – podobnie, jak czytnik linii papilarnych ten ficzer zarezerwowany jest dla droższych maszyn z logo Huawei. Szkoda, bo gdyby nie to bez wątpienia wystawiłbym klawiaturze MateBooka D dużo wyższą ocenę.

Gładzik zasługuje za to na gromkie brawa. Jest duży, dobrze skalibrowany i przyjemny w dotyku. Co więcej, ma też dobre właściwości ślizgowe, więc obsługa laptopa bez myszki nie sprawiała mi większych problemów. Wisienką na torcie jest obsługa popularnych gestów z Windows 10. Zintegrowane z płytką klawisze lewo- i prawokliku nie wyróżniają się niczym szczególnym. Może co najwyżej głośnością pracy, ale to niewielka wada.