Intel Sandy Bridge – ściąga MobiManiaKa

Intel ma swój wewnętrzny kalendarz (nazywany Tick-Tock), zgodnie z którym wprowadza do obiegu naprzemiennie procesory z nową architekturą oraz niższym procesem technologicznym. W 2011 roku padło na odświeżenie mikro-architektury, nie zmieniono 32-nanometrowej technologii.

Układy Intel Core iX drugiej generacji (Sandy Bridge) oficjalnie zostały zaprezentowane na styczniowych targach CES 2011, mimo że pierwsze laptopy z nimi ujawniane były już wcześniej. Procesory te, zarówno dwu-, jak i czterordzeniowe od rodziny Nehalem odróżniać ma wydajność na podobnym poziomie przy jednoczesnym obniżeniu poboru mocy.

Najważniejsza zmiana dotknęła jednak ceny chipów, a co za tym idzie – komputerów przez nie napędzanych. Maszyny z Core iX następnej generacji mają być o wiele łatwiej dostępne i bardziej rozpowszechnione niż procesory o kodowej nazwie Westmere. Owszem, te najmocniejsze (np. Core i7-2920XM) wciąż będą montowane jedynie w laptopach z najwyższej półki, niemniej jednak dostępnych będzie znacznie więcej tych „mainstreamowych”.

Czy warto zainwestować w procesory Sandy Bridge, skoro na horyzoncie niebawem będzie można wypatrywać układów Ivy Bridge wykonanych w zupełnie nowym, 22-nanometrowym procesie technologicznym? Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna; pewne jest natomiast, że chipy Sandy Bridge mają ogromny potencjał.

Rodzina Intel Core iX 2-gen na chwilę obecną składa się z 17 procesorów przeznaczonych do komputerów mobilnych. Numeracja układów jest czterocyfrowa, z występującą na początku każdego modelu cyfrą „2”. Oznacza ona, że mamy do czynienia z drugą generacją Intel Core iX.

Można zastanawiać się czym kierowali się projektanci Intela przy tworzeniu układów Sandy Bridge. Bez wątpienia, przyświecał im cel wyprodukowania procesorów ze minimalną „prądożernością” i maksymalnie wysoką wydajnością. Czy im się to udało? Sandy Bridge to skomplikowany układ integrujący na jednym kawałku krzemu procesor logiczny, graficzny, kontroler pamięci RAM oraz PCI Express. Fakt ten minimalizuje opóźnienia w przepływie informacji między elementami, ale poważnie ogranicza możliwości podkręcania.

Procesory Sandy Bridge posiadają kilka ciekawych funkcji. Do najważniejszych należy zaliczyć sprzętowe wspomaganie przetwarzania multimediów (Intel Quick Sync Video) oraz Turbo Boost 2.0. Z pierwszej skorzystają osoby zajmujące się obróbką materiałów wideo (profesjonaliści i „zwykli” użytkownicy YouTube’a), drugą zaś docenią choćby maniacy gier komputerowych – Turbo Boost 2.0 pozwala na znaczne zwiększenie taktowania zegara CPU na krótki okres czasu (od kilku do kilkunastu sekund). O takich udogodnieniach jak InTru 3D oraz WiDi 2.0 (Wireless Display), umożliwiające generowanie stereoskopowego obrazu 3D czy bezprzewodowe połączenie się z zewnętrznym ekranem, wspominać chyba nie muszę.

Dla wszystkich maniaKów komputerów mobilnych przygotowaliśmy krótką tabelkę zawierającą najważniejsze informacje o procesorach Sandy Bridge. Taką krótką ściągawkę, każdy zapalony fan Intela powinien mieć zawsze przy sobie.